Hurma është një burim i pasur i fibrave, kaliumit dhe kalciumit, të cilët ndihmojnë në mbajtjen e trupit shëndetshëm.
Kurani përmend hurmat 23 herë. Është një simbol i pasurisë dhe bollëkut dhe ka një vend të veçantë në historinë dhe kulturat islame. Në të vërtetë, myslimanët e konsiderojnë shijen e hurmave të shenjtë. Në arabisht, fjala për palmën e hurmës është “nahle” dhe fruti quhet “tar”. Në turqisht dhe në shqip fruti quhet “hurma”, sepse në arabisht do të thotë respekt.
Hurmat janë një element kryesor në sofra gjatë Ramazanit. Sofra modeste e Profetit Muhamed kishte gjithmonë hurma.
Në kohë iftari, Profeti Muhamed e prishi agjërimin me hurma të freskëta ose të thata ose me një gllënjkë uji. Meqenëse zjarri besohet të jetë një shenjë e zemërimit, ai preferoi që agjërimi të prishet me ushqim të papërpunuar dhe të paprekur nga zjarri. Nëse nuk kishte hurma në tryezën e iftarit, ai filloi me ujë, kripë ose ullinj.
