Papa Françesku, si vikar i Krishtit prej të cilit vjen paqja e vërtetë, ka zhvillue nji shtegtim apostolik në Emiratët e Bashkueme Arabe me synimin e qartë me gjetë rrugët e përshtatshme për me ç’armatosë mendësinë dhe veprimtarinë terroristë bash në qendrën e vetë terrorizmit ndërkombtàr.
Delikatesa, kâmbëngulja e sinqertë dhe me modalitete (të pranueshme për eksponentët e galaksisë konfuze islamike) e Papa Françeskut, asht pedagogjia e shëndetshme që çdo i krishtenë e njerì vullnetmirë duhet të aplikojë në qasjen e tij me tjetrin, aq mâ tepër kur asht i ndryshëm. Prà, vetëm kur tjetri shihet si refleks ose sikùr thotë Unjilli, në përngjasim të Zotit, at’herë asht i mundun dialogu e paqja vllaznuese.
Papa me të drejtë në kët kontekst emergjence terroriste, madje e legjitimueme në êmën të fesë, insiston në planin e vllaznisë natyrore, tue kênë se të gjith njerëzit janë krijesa të Zotit dhe humaniteti duhet të jetë êmnuesi i tyne i përbashkët. Strategjia e Papa Françeskut, tue pasë parasyshë edhe temperamentin e tij konkret e impulsiv, mund të duket në pamje të parë minimaliste ose për shum vetë që e kanë zor me kuptue koordinatat kulturale të personalitetit të tij, si dorëzim përballë Islamit.
Në fakt, Papa Françesku me intuitën profetike të nji bariu të vërtet dhe hirin special si vikar i Krishtit e ka kuptue që duhen gjeste konkrete edhe mâ të avancueme se ato të paraardhësve të vet, që patjetër kanë bâ shum në kët fushë. Me shkue në folenë e terrorizmit për me e thânë në mënyrë të prême e pa asnji m’dyshje se nuk mund të vritet në êmën të Zotit, pa harruë me denuncue kulturën materialiste, edoniste, individualiste të perëndimit që hiqet si i krishtenë, asht me të vërtet gjest me implikime të jashtëzakonshme pozitive për të tashmen dhe të ardhmen e njerëzimit.
Mos të harrojmë se Papa Francesku vizitën e tij të parë apostolike në Europë e bâni në Shqipnì dhe përtej atyne marrinave që thuheshin në shtypin shqiptàr ku ekzaltohej me hipokrizi harmonia fetare, qellimi i vërtetë ishte të dënoncote alibinë legjitimuese të tërrorizmit islamik në nji vend me shumicë myslimane, tue e akreditue kët të fundit si shembull mundësie për bashkëjetesë paqësore pa cënue identitetin e askujtë.
Sigurisht, duhet me kênë të kujdesshëm në parashikimet imediate optmiste mbi deklaratën e firmosun prej Papës e Hierarkut mâ të naltë të botës synitë mbasi dialogu me eksponentët e galaksisë islamike, sikùr historia bollshëm ka demostrue, asht problematik dhe funksional i nji farë makiavelizmi në salsë islamike i sintetizuem prej të ashtuquejtunës “Takija”, e cila të autorizon mos me kênë i sinqertë në qellime për nevoja supreme të fesë islame.
Vetë Imami i Universitetit Islamik në Kajro, Ahmad Al-Tayyb, me të cilin Papa Françesku ka nënshkrue deklaratën e djeshme, njihet si nji mbështëtës i terrorizmit palestinez dhe idhtàr i shkatërrimit të shtetit të Izraelit dhe ky fakt tregon se rruga e dialogut e suksesi i tij duhet të kalojë nëpërmjet shum fazave të zorshme. Papa Francesku me të drejtë e kupton se alternativa e mosveprimit mbetet nji statuskuo e rrezikshme dhe në kët perspektivë ka vendosë që nji ndër prioritetet e pontifikatit të tij të jetë nji farë normalizimi i raporteve të tensionueme historikisht me islamin, aq mâ tepër që dinamikat migratore kanë përftue avancimin e myslimanevë në zêmër të realiteteve historike të krishtena.
Sfida e vllaznisë universale mes njerzëve të feve të ndryshme e jo vllaznia sinkretike e feve, mund të përkufizohet përpjekja e Papa Françeskut në zellin e tij normalizues të raporteve me islamin i cili në kandvështrimin t’em, tue pasë parasyshë edhe historinë e realitetit shqiptar, mbetet si fè e pa asimilueshme me kategoritë e arsyes njerëzore, mbasi projekton nji Zot sovran e zabit arbitrat në raport me njerëzit.
Gjithsesi, tue përmêndë qasjen minimaliste që kam prekë mâ sipër, nji dialog e paqe e kufizueme, me qëllime të perimetrume në nji rreze të ngushtë nevojash bazike njerëzore, edhe pse me vështërsitë e rastit, sigurisht që asht e mundun, por paqja e vërtetë vjen vetëm nëpëmjet Krishtit Zot, themeli e alfa & omega e nji vllaznie autentike natyrore e mbi natyrore.
Nga Nesti ZEFI
